Aşure Zamanı

Ayrı ayrı olarak, fasulyeyi, nohutu ve buğdayı hiç sevmesem de aşure olarak piştiğinde lezzetine bayılırım. Eskiden anneme sık sık "Aşure zamanı geldi mi? Kaç gün kaldı?" diye sorardım bayram sonrası... Anlayacağınız, benim için birçok özel günden daha da beklenen bir dönem sayılır "Aşure zamanı". İzmir'de yaşarken aşure zamanı geldiğinde evde o kadar çok yapılır ve konu komşu da getirirdi ki adeta mutfağın her metrekaresinde bir tabak aşure görebilirdiniz. İstanbul'a gelince tabi ne yapan oldu ne de getiren... Geçen gün bir komşumuz elinde bir kase aşureyle kapımızı çaldığında çok sevindim, sonra ben bunu yaparım, neden yapmıyorum ki dedim... Annem de senin yaptığın pastaların yanında aşure kolay kızım gir mutfağa yap deyince önümde bir engel kalmadı :)

Sonuç böyle, lezzeti ilk deneme için hiç fena değildi. Ama kolay mıydı derseniz, hiç değildi. Çok yoruldum ve yaptığım küçük birkaç (küçük bir değil yalnız, küçük birkaç :) ) sakarlık sayesinde de şu an iki elimi de yakmış bulunmaktayım. Bu nedenle bir süre aşure demem sanırım :)

Tarifini isteyenler mail atabilirler, seve seve yardımcı olurum.

Bereket getirsin, uğur olsun, mutluluk olsun...

Sevgiler...